-
1 provenio
prō-venio, vēnī, ventum, īre1) выходить, выступать, появляться ( in scaenam Pl)2) всходить, рождаться ( frumentum angustius provenerat Cs); расти, вырастать ( arbor provĕnit PM)3) возникать ( gaudium ex studiis provĕnit PJ); оказываться4) случаться, происходить ( plerumque Col); складываться ( ut initia belli provenissent T)5) обнаруживаться, находиться, встречаться (insula, in quā plumbum provĕnit PM)6) удаватьсяcarmina proveniunt animo deducta sereno O — стихи удаются (лишь), если созданы при душевной ясности -
2 provenio
prō-venio, vēnī, ventum, īre, vorwärtskommen, I) im allg., hervorkommen, 1) eig.: a) v. Pers.: qui in scaenam novo modo provenit, auftritt, Plaut. Pseud. 568. – b) v. Lebl.: sputum etiam biliosum et purulentum, sive separatim ista sive mixta proveniunt, Cels.: quibus feminis menstrua non proveniunt, Cels. – 2) bildl., hervortreten, zutage kommen, malum maximum, si id palam provenit, Plaut. capt. 222 Sch. – II) prägn.: A) hervorkommen = erzeugt werden, hervorwachsen, entstehen, 1) eig.: frumentum angustius provenerat, Caes.: cum provenisset segetum copia, Amm.: si (gregalia poma) provenere maturius, Sen.: plumbum provenit, Plin.: quae ibi proveniant, Liv.: ut quae provenerint colligam (im Bilde), Plin. ep.: huic lena proveni, Ov.: Ariaemenem primum quidem Dario, sed privato provenisse geboren worden, Iustin. – 2) übtr.: a) hervorgehen, entstehen, ut ex studiis gaudium, sic studia hilaritate proveniunt, Plin. ep. 8, 19, 2. – v. Pers. = entstehend aufkommen, proveniebant oratores novi, Naev. com. fr.: provenere ibi scriptorum magna ingenia, Sall.: quando non in omnibus gentibus varia ingenia provenere? Apul. – b) vorkommen, vorfallen, sich zutragen, quid certā quādam ratione plerumque proveniat, Colum.: Alexandro simile provenisset ostentum, Suet. – B) fortkommen, 1) eig., v. Gewächsen, wachsen, gedeihen, provenit stirps, Colum., arbor, Plin., mire silva, Plin. – prägn., v. Boden, novā ubertate provenire terram, gedeihe, erweise sich fruchtbar, Tac. ann. 16, 2. – 2) übtr.: a) v. Lebl., vonstatten gehen, ablaufen, ausfallen, ut initia belli provenissent, Tac.: sine malo, Plaut. – prägn., gut vonstatten gehen, gelingen, gedeihen, carmina proveniunt animo deducta sereno, Ov.: non ignavum et, si provenisset, atrox consilium iniit, Tac.: si destinata provenissent, Tac.: quidquid cogitaret volveretque animo, quamlibet magnum, id esse proventurum, Suet. – b) v. Pers., wegkommen, durchkommen, proveni nequiter, ich bin schändlich weggekommen, Plaut.: cum tu recte provenisti, gut weggekommen bist, glücklich geboren hast, Plaut.
-
3 provenio
prō-venio, vēnī, ventum, īre, vorwärtskommen, I) im allg., hervorkommen, 1) eig.: a) v. Pers.: qui in scaenam novo modo provenit, auftritt, Plaut. Pseud. 568. – b) v. Lebl.: sputum etiam biliosum et purulentum, sive separatim ista sive mixta proveniunt, Cels.: quibus feminis menstrua non proveniunt, Cels. – 2) bildl., hervortreten, zutage kommen, malum maximum, si id palam provenit, Plaut. capt. 222 Sch. – II) prägn.: A) hervorkommen = erzeugt werden, hervorwachsen, entstehen, 1) eig.: frumentum angustius provenerat, Caes.: cum provenisset segetum copia, Amm.: si (gregalia poma) provenere maturius, Sen.: plumbum provenit, Plin.: quae ibi proveniant, Liv.: ut quae provenerint colligam (im Bilde), Plin. ep.: huic lena proveni, Ov.: Ariaemenem primum quidem Dario, sed privato provenisse geboren worden, Iustin. – 2) übtr.: a) hervorgehen, entstehen, ut ex studiis gaudium, sic studia hilaritate proveniunt, Plin. ep. 8, 19, 2. – v. Pers. = entstehend aufkommen, proveniebant oratores novi, Naev. com. fr.: provenere ibi scriptorum magna ingenia, Sall.: quando non in omnibus gentibus varia ingenia provenere? Apul. – b) vorkommen, vorfallen, sich zutragen, quid certā quādam ratione plerumque proveniat, Colum.: Alexandro simile provenisset ostentum, Suet. – B) fortkommen, 1) eig., v. Gewächsen, wachsen, gedeihen,————provenit stirps, Colum., arbor, Plin., mire silva, Plin. – prägn., v. Boden, novā ubertate provenire terram, gedeihe, erweise sich fruchtbar, Tac. ann. 16, 2. – 2) übtr.: a) v. Lebl., vonstatten gehen, ablaufen, ausfallen, ut initia belli provenissent, Tac.: sine malo, Plaut. – prägn., gut vonstatten gehen, gelingen, gedeihen, carmina proveniunt animo deducta sereno, Ov.: non ignavum et, si provenisset, atrox consilium iniit, Tac.: si destinata provenissent, Tac.: quidquid cogitaret volveretque animo, quamlibet magnum, id esse proventurum, Suet. – b) v. Pers., wegkommen, durchkommen, proveni nequiter, ich bin schändlich weggekommen, Plaut.: cum tu recte provenisti, gut weggekommen bist, glücklich geboren hast, Plaut.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > provenio
-
4 provenio
I.Lit.A.In gen. (mostly anteclass.): proveniebant oratores novi, Naev. ap. Cic. Sen. 6, 20 (Com. Rel. p. 14 Rib.):B.scriptorum magna ingenia,
Sall. C. 8, 3:in scenam,
Plaut. Ps. 1, 5, 155:quibus feminis menstrua non proveniunt,
Cels. 2, 7.—In partic.1.To come forth, be brought forth, be born; to originate, arise, be produced (post-Aug.; cf.2.progigno): deductis olim, quique mox provenere, haec patria est,
were born, Tac. H. 4, 65:neque Artemenem Dario provenisse,
Just. 2, 10, 4:nec aliud ibi animal provenit,
Plin. 9, 10, 12, § 38; 10, 54, 75, § 152:insula, in quā candidum plumbum provenit,
id. 4, 16, 30, § 104:lana,
Ov. F. 4, 773; id. Am. 3, 1, 44:sic neque fistulosus (caseus) neque salsus neque aridus provenit,
Col. 7, 8, 5.—To grow up, grow, thrive (so in Cæs. and Livy; cf.II.redeo): frumentum propter siccitates angustius provenerat,
Caes. B. G. 5, 24; Liv. 27, 8, 19; 45, 13, 16; Quint. 5, 14, 32:virgas roscidas si recideris, parum prospere proveniunt,
Col. 4, 30, 6; 1, 2, 4; 3, 18, 2; Plin. 19, 7, 36, § 120:arbores sponte suā provenientes,
id. 17, 1, 1, § 1:cum provenisset segetum copia,
Amm. 28, 1, 17; Sen. Ben. 1, 12, 4.—Trop.A. B.In partic.1.To spring, originate, arise; to come to pass, take place, to happen, occur (cf.:2.accido, evenio): carmina proveniunt animo deducta sereno,
Ov. Tr. 1, 1, 39:ut ex studiis gaudium, sic studia hilaritate proveniunt,
Plin. Ep. 8, 19, 2; cf.:Alexandro simile provenisset ostentum,
Suet. Aug. 94:provenire certa ratione,
Col. 4, 29, 2.—To go on, proceed in any manner; to succeed, prosper, flourish, turn out: decumae proveniunt male, Lucil. ap. Non. 521, 3.— Transf., of personal subjects, to whom any thing turns out in any manner:b.cum tu recte provenisti,
since it has turned out well with you, Plaut. Truc. 2, 6, 35; id. Stich. 2, 2, 73; Ter. Ad. 5, 9, 22; cf.:nequiter multis modis,
Plaut. Rud. 3, 5, 57; Vulg. Phil. 1, 19:novā ubertate provenire terram,
flourish, Tac. A. 16, 2; Sen. Cons. ad Marc. 12, 2.—Pregn., to go on well, to prosper, succeed, = succedere:si destinata provenissent,
Tac. H. 4, 18:si consilium provenisset,
id. ib. 3, 41:provenere dominationes,
id. A. 3, 26:ut proveniant sine malo,
Plaut. Most. 2, 1, 68:ut initia belli provenissent,
Tac. H. 2, 20 fin.; id. A. 14, 25.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский